Προσωπικές Εργασίες

Η παρακάτω εργασία αποτέλεσε την διπλωµατική µου εργασία για το πρόγραµµα εκπαίδευσης στην Οµαδική Ανάλυση, την οποία κατέθεσα στον Ελληνικό Οργανισµό Ψυχοθεραπείας και Παιδείας στην Οµαδική Ανάλυση (HOPE in GA).

Πρόκειται για την εισήγηση που έκανα στα πλαίσια του ετήσιου σεµιναρίου «Σχέσεις των ανθρώπων – σχέσεις των φύλων» στον Ελληνικό Οργανισµό Ψυχοθεραπείας και Παιδείας στην Οµαδική Ανάλυση» (HOPE in GA). 28/2/2011

Την εργασία που ακολουθεί την παρουσίασα στο θεωρητικό µέρος του ετήσιου σεµιναρίου «Δυναµική των οµάδων και ανθρώπινες σχέσεις» στον Ελληνικό Οργανισµό Ψυχοθεραπείας και Παιδείας στην Οµαδική Ανάλυση (HOPE in GA). 18/02/2008

Η μάθηση θεωρείται ότι ευοδώνεται αποτελεσματικότερα με συλλογικές μορφές διδασκαλίας και οι μαθητοκεντρικές προσεγγίσεις κερδίζουν έδαφος έναντι των δασκαλοκεντρικών. Οι ομάδες χρησιμοποιούνται σε διάφορες μορφές σε πολλά εκπαιδευτικά πλαίσια. Κάποια παραδείγματα είναι τα μικρά σεμινάρια, οι ομάδες συζήτησης, οι ομάδες μελέτης και οι εκπαιδευτικές ομάδες που επικεντρώνονται στην επίλυση ενός προβλήματος. Τα ομαδικά project είναι μια μέθοδος που διδάσκει τους σπουδαστές τρόπους να εργάζονται αποτελεσματικά σε πλαίσια ομάδας και τους βοηθάν να παραμένουν επικεντρωμένοι στους ακαδημαϊκούς τους στόχους. Επιπλέον, σπουδαστές που συμμετέχουν σε ομάδες μελέτης, δηλαδή σε ομάδες αυτό-οργάνωσης, χωρίς ηγεσία με σκοπό τη μελέτη και την οργάνωση μαθησιακής ύλης, έχουν καλύτερη επίδοση από τους σπουδαστές που δεν συμμετέχουν σε ομάδες μελέτης (Forsyth, 2010).

Το σώμα, η ψυχή και η κοινωνία είναι αλληλένδετα στην έννοια της θεραπείας όπως τη συνέλαβε ο Foulkes. Θεώρησε το άτομο ως τη βασική βιολογική μονάδα, την ομάδα ως τη βασική ψυχολογική μονάδα και την κοινωνία ως τη μονάδα που ενοποιεί και τις δυο τους. Η ύπαρξη του ανθρώπου είναι κοινωνική και όταν είναι εφικτό οι διαταραχές ενός ατόμου πρέπει να θεραπεύονται σε κοινωνικά πλαίσια. Αυτό το πλαίσιο ψυχοθεραπείας θέτει η ομαδική ανάλυση, ένα προσεκτικά σχεδιασμένο δίκτυο επικοινωνίας που χρησιμοποιεί αναλυτικές τεχνικές για να «σπάσει» την απομόνωση που αποτελεί τον πυρήνα των διαταραχών ενός ατόμου (Behr & Hearst, 2005).

Ο συνδυασμός μουσικής – κίνησης, απευθύνεται και κινητοποιεί όλο το ανθρώπινο δυναμικό, δηλαδή σώμα και ψυχή. Το βρέφος από τη στιγμή που γεννιέται δηλώνει την παρουσία του με ήχους και κινήσεις.

Η μουσική και η κίνηση αποτελούν, όπως και οι άλλες τέχνες, μια μεταβατική διαδικασία. Χρησιμοποιούνται δηλαδή ως μεταβατικά αντικείμενα επειδή διαθέτουν θεραπευτικές ιδιότητες. Ο μουσικός ρυθμός εμπεριέχει πολύ σημαντικές. Γίνεται κανάλι επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, προσφέροντας χώρο για να εκφραστούν εντάσεις, μιμήσεις και φαντασιώσεις. Η κινητική έκφραση σύμφωνα με το ρυθμό λειτουργεί ως συμβολικός συνδετικός κρίκος του εξωτερικού με τον εσωτερικό κόσμο δηλαδή ανάμεσα στο εγώ και το εξωτερικό περιβάλλον. Επιτρέπει τις μιμήσεις βασικών πράξεων που σχετίζονται με το εξωτερικό περιβάλλον: φυγή, επίθεση, προσφορά, λήψη κλπ. Από αυτή την πλευρά, ο ρυθμός είναι ισχυρός παράγοντας κίνησης που ενισχύει το δυναμισμό και την αυτονόμηση: ωθεί προς τη δράση και την εξωστρέφεια. Η κίνηση επιτρέπει την αποφόρτιση της έντασης και του άγχους, ενώ ταυτόχρονα δρα σαν ένα είδος προ-συμβολισμού.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ammon, M. (2003). Psychological Studies on Human Structural Dance. Group Analysis. 36, 288 - 306.
Behr, H. & Hearst, L. (2005). Group-analytic Psychotherapy. A meeting of Minds. London: Whur Publishers.